دیشب گناهی کرده ام....

«و خدای شما فرمود مرا بخوانید تا اجابت کنم و آنانکه از دعا و عبادت من سرکشی کنند ،زود با ذلت و خواری در دوزخ شوند.خدا در حق مردمان فضل و احسان است لیکن اکثر مردم شکر نعمتش به جا نمیآورند،همان خدای شما آفریننده تمام موجودات است،و جز او خدایی نیست ، پس از درگاه او چرا باز گردیده میشوید»    مومن _60

تو میدانی _ تو شوقم را میدانی برای یافتنت _ عشقم را برای رسیدنت _ ناراحتی و حال خرابم را از دوریت دیده ای _ و.... حال تجارتم از با تو بودن

برای تو چه ادعایی کنم ! چگونه بگویم شایسته ات میدانم برای پرستیدن ، چطور عیب پوشی هایت را ببینم و نتوانم دوستت بدارم ، چطور است که در حال تو جیه گناهانم با چشم دل بهتر از هر دیده بینایی میبینم خسران زده تر منم ، دور ترین دورترین ها منم ، دون تر از هر دونی ، گمراه تر از هر گمراهی ، بخششت را چگونه باور کنم ، توبه را برای چه گذاشته ای ؟ نمیدانم ! شاید برای اینکه بندگانت امیدی برای زندگی داشته باشند ، بندگانت را ساده امید میدهی و پر توقع میخوانیشان ، توبه نخواهم کرد ، من از تو دورم ، در حالی که میدانم نیازمندت هستم طغیان هم نمیکنم ، حتی تو هم نمیتوانی مرا از بند گناهانم آزاد کنی.مهری است تیره بر دلم.

برای تو چه ادعایی کنم ! پرده پوش عیب هایمی ، آنقدر عزیزم میداری که از شرم دستانم را از گرفتن به سویت باز داشته ام ، بخششت از هر خفتی برایم سنگین تر است ، نمیخوانمت ، شرم دارم از تو

«تاحب»