دیشب گناهی کرده ام....

من در این تنهایی ودر این تاریکی ؛

از تمام ریه ها که نفس در آن بوی گندیده میدهد؛

از تمام افکار پریشانی که انقضایش را غروب خورشید هم میداند؛

از سکوت هایی که بی حرف اند در دل؛

از نوازشهایی پر طمع؛

از تمام راه های روباه صفت؛

 میگریزم،

 گرچه با سرعتی در شب کوتاه، گاه گاه، اما پیوسته ولی میدانم که میگریزم،زمانهایم میگذزند ،بهار میآید،بهار زندگی ام

«تاحب»