دیشب گناهی کرده ام....

•اگر استقلال می خواهی برای خود خدایی بگیر وگرنه برایت خدا تعین می کنند آنگه به او ایمان آور و در راهش پاکباز باش و آنکس که خدایش را برای هر چه بخواهد بد نیست بلکه در طریق عشق زیانکار است که عاشق با بودن معشوق آرام است
•دردمندی از خود بینی است،،خودت را که ندیدی دردی نیست
• حرکت باید حرکتی باشد از سر شوق و عشق و این گونه حرکت ها انتخابی است پس نهایتا مرگش نیز انتخابی، فقط نوع زیستن می ماند که آن هم باید در جوار اندیشه ای بهتر آموخت
• اکثر مردم گذشته ای از دست رفته، حالی سردرگم و آینده ای نا معلوم دارند
• افسوس که ارزشها بعد از نبودنشان شناخته میشوند
• آزادگی یعنی از هرچه وارسته بودن،حتی از اندیشه دیگران وارسته بودن،به استقلال اندیشه رسیدن در طی حرکت کمالی انسان به سوی هدف حق
• تمام نیاز ها از خودپرستی و عقل و منفعت است
• دوران ما دوران صد خداییست که ابن خدایان در وجود ما هستند و هر کدام بتی برای ما،گذشت را خرد شدن،بخشش را دیوانگی،شجاعت را حماقت،مردانگی را انگ سبک مغزی می زنند و ارزش هر کس را به آنچه که دارد می دانند،شنوای درد یکدیگر نیستیم و در پی درمان،بلکه وارونه شده بر عقده های بد بیافزاییم
• کاش به جای اینکه دین پرست باشیم،خدا پرست شویم که کمال دین خدا پرستی است و ادیانی که به خدا رسید اند همه یکی اند،زین روست:کمال دین، عشق است و عاشقان را عشق است
• آدم شدن کاری ندارد،یک جمله:یا باور کن یا باور نکن،اگر باور کردی شک نکن، یعنی آدم شدن عشق است و پای عشق ایستادن
گرد آورنده«محب الولایه»

سخن تاحب _ مسیحیت دین محبت و علاقه است،آیا این موضوع که دین ما در پی تکامل مسیحیت شکل گرفته صحیح نمیباشد!! ماجرای زن روسپی را که به یاد دارید،به سوی عیسی باز گشت زیرا خود را پذیرفته میدانست نه برای پذیرفته شدن...آیا  راهی برای بازگشت ما باقی نمانده که محبت خدا را در اسلام کمتر از مسیحیت میدانیم؟